وقتی تونیستی

حرف های زیادی هست برای باتوگفتن

ودرحضورت

تنهاتشنه ی شنیدنم

اماتودرسکوت بانگاهی عمیق به من می نگری ومن شرمسارانه خاموش می مانم

چه کنم؟!

نباید حرف های بیهوده ام لحظه های تورابه باددهند ...

اگردراسارت اینهمه اندوه نبودیم

همه چیزخنده برلبهایمان می نشاند