مهتاب کهکشان نا یافتنی من

                             آنقدر بی تاب دیدنت شده ام

که دلتنگی ام را به قاصدک سپردم

و به هزار شعر و ترانه ی رقصان

                 به سوی تو فرستادم...

روز ها و شب ها دنبالت آمدند و تو را ندیدند

                   قاصدک هم بر نگشت

شاید او هم شیفته ی نگاه مهربانت شد

 

                                         اشکالی ندارد

                       تو عزیزی اگر یک قاصدک هم از من قبول کنی

                 خودش دنیایی است  

                              از کهکشان دلسپردگی من خسته شدی که تاب ماندن نیافتی

                         و بی خبر رفتی؟؟؟

                زیبا امشب شام غریبان عاشقانه ی ماست

                  به یادت مثل شمع می سوزم

                                                        و ذره ذره وجودم آب می شود...

                     تو هم به یاد بی تابی هایم

     شمعی روشن کن و بگذار و مثل من بسوزد

               مهربانی باران یادم کن در هر شبی که بی ستاره شدی ...